ارزیابی تعادل پرواکسیدانت- آنتی اکسیدانت به روش (pab) به دنبال تزریق زهر مار جعفری در موش سوری

مارگزیدگی یک مشکل جدی مطرح در بهداشت عمومی بویژه کشورهای گرمسیری و نواحی نیمه گرمسیری است و مرگ و میر ناشی از آن سالانه 40000 می باشد. مار جعفری ایران با داشتن زهر هموتوکسین یکی از خطرناک ترین مارهای زهری در جهان شناخته شده است. تعادل بین اکسیدانت ها و دفاع های آنتی اکسیدانی در بدن دارای پیامد های سلامتی مهمی است. موجودات زنده دارای مکانیسم های آنتی اکسیدانی هستند که بر اکسیدان ها غلبه می کنند. برای کشف اینکه آیا زهر مار جعفری می تواند بر این تعادل اثر گذار باشد یا خیر مطالعه حاضر صورت گرفت. این مطالعه بر روی 72 قطعه موش سوری با میانگین وزن 26-37 گرم صورت گرفت. موش ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. موش های گروه کنترل سرم فیزیولوژی به میزان 5/0 میلی لیتر و موش های گروه آزمایش زهرمار جعفری با دوز mg/kg 8/2 به روش داخل صفاقی دریافت کردند. سپس از موش های هر دو گروه در ساعات 6، 12، 18، 24، 30 و 36 نمونه خون از گوشه داخلی چشم جمع آوری گردید. در این مطالعه وضعیت اکسیدانت و آنتی اکسیدانت ها در سرم موش ها با روش جدید تعادل پرواکسیدانت- آنتی اکسیدانت (pab) با استفاده از ´3-3 ,5-5´ تترامتیل بنزیدین (tmb) و دو نوع واکنش متفاوت آنزیمی و شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نیز میزان اسیداوریک اندازه گیری شد. نتایج حاکی از آن بود که تفاوت معنی داری از لحاظ pab در گروه های کنترل و آزمایش و همچنین زمان های مختلف در این گروه ها مشاهده نشد (p>0/05)؛ مقدار اسید اوریک نیز به طور معنی داری در زمان 30 بیشتر از ساعت 12 و 18 بود (p < 0/05). بر این اساس نتیجه گیری می شود که زهر مار جعفری در تعادل پرواکسیدانت- آنتی اکسیدانت تاثیر معنی داری نداشته و بنابراین نمی توان با یافته های حاصل از داروهای آنتی اکسیدانی به عنوان درمان کمکی استفاده کرد؛ لذا تحقیقات وسیع تری جهت تعیین وضعیت اکسیدانت و آنتی اکسیدانت به دنبال مارگزیدگی مورد نیاز است.